Marjan Berk schrijft in haar Column voor het AD over wat haar wekelijks bezighoudt. Een tijd terug schreef ze over ‘Huidhonger’. Ken je dat? Huidhonger? Deze passage uit haar column blijft in mijn gedachte.
Huidhonger komt steeds meer voor. Huidhonger gaat over vereenzaming, het gemis van een partner, het gebrek aan geknuffel, aan lichamelijke warmte, armen om je heen, iemand die eens over je rug strijkt, koude voeten in bed, kortom huidhonger gaat over gewoon letterlijk iemand anders die je (huid) aanraakt en het gemis daarvan.
Huidhonger was eerder een ondergeschoven kindje en onbespreekbaar. Maar huidhonger steekt steeds meer de kop op en lijkt snel de Westerse ziekte nummer één te worden. Het gevolg daarvan is dat steeds meer mensen de verbinding met zichzelf en met anderen kwijtraken. Eenzaamheid neemt toe. En dat is pijnlijk. Dat raakt mij! Wat is het goed dat dit onderwerp een naam heeft gekregen en steeds meer in de belangstelling staat.
Door veel te knuffelen, versterk je de connecties met mensen om je heen en ervaar je meer verbondenheid. Veel mensen vinden knuffelen spannend, waardoor ze het minder doen dan ze graag zouden willen. Een knuffelsessie kan helpen om die drempel te overbruggen en meer te leren ontspannen in knuffelen.
Als getraind knuffelfacilitator geef ik je graag een knuffel. Sla ik mijn armen om je heen en laat ik je de warmte en liefde van mijn hart voelen.
Waar wil jij liefdevol worden aangeraakt?
